شعر در مورد
شخصیت انسان,شعری در مورد شخصیت انسان,شعر درباره شخصیت انسان,شعر در مورد
شخصیت,شعر در مورد شخصیت زن,شعر در مورد شخصیت بخشی,شعر در مورد شخصیت
حضرت فاطمه,شعر کوتاه در مورد شخصیت,شعری در مورد شخصیت,شعر در مورد
شخصیت,شعر درباره شخصیت,شعر نو در مورد شخصیت,شعر حافظ در مورد شخصیت,شعر
درباره ی شخصیت بخشی,شعر شخصیت,شعر شخصیت بخشی,شعر شخصیتی,شعر درباره
شخصیت,شعر در مورد شخصیت,شعر در مورد شخصیت انسان,شعر در مورد شخصیت زن,شعر
های شخصیت بخشی,شعر درمورد شخصیت بخشی,شعر تخریب شخصیت,شعر درباره ی شخصیت
بخشی,شعر شخصیتی ما تقدر توثقها,شعر عن شخصیتی,شعر عن شخصیتی قصیر,شعر على
شخصیتی,شعر مدح شخصیتی,شعر عن شخصیتی عراقی,شعر عراقی شخصیتی,شعر شعبی
شخصیتی,شعر عن شخصیتی انا,شعر درباره شخصیت انسان,شعری در مورد شخصیت,شعر
در مورد شخصیت بخشی,شعر در مورد شخصیت حضرت فاطمه,شعری در مورد شخصیت
انسان,شعر کوتاه در مورد شخصیت,شعر در مورد شخصیت,شعر در مورد شخصیت
انسان,شعری در مورد شخصیت انسان,شعر درباره شخصیت انسان,شعر در مورد
شخصیت,شعر در مورد شخصیت زن,شعر در مورد شخصیت بخشی,شعر در مورد شخصیت حضرت
فاطمه,شعر کوتاه در مورد شخصیت,شعری در مورد شخصیت,شعر در مورد شخصیت,شعر
درباره شخصیت,شعر نو در مورد شخصیت,شعر حافظ در مورد شخصیت,شعر درباره ی
شخصیت بخشی
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد شخصیت برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
به شخصیت خود…..
بیشتر از آبرویتان اهمیت دهید.. زیرا شخصیت شما…
جوهر وجود شماست..
و آبرویتان… تصورات دیگران نسبت به شما است
شعر در مورد شخصیت انسان
به همه انسان ها احترام بذار،
حتی اونایی که لیاقتشو ندارن!
نه به عنوان
یه انعکاس از شخصیت اونا،
بلکه به عنوان یه بازتاب از شخصیت خودت
شعری در مورد شخصیت انسان
وقتی تو رابطه‌اید و بهتون پیشنهاد دوستی میدن خیلی راحت بگید تو رابطم …
شاید نتونید همه رو باهم داشته باشید
ولی فرد با اعتماد و با شخصیتی میشید:|
شعر درباره شخصیت انسان
به هدفای بزرگمون نمیرسیم
میدونی چرا؟؟!
چون شخصیتمون اونقدر بزرگ نیست که هدفه توش بگنجه
پس باید شخصیتمونو رشد بدیم
آدم دیگه ای بشیم که ظرفیت پذیرش اون هدفو داشته باشیم
شعر در مورد شخصیت
متاسفانه یه عده هنوز نمیدونند احترامی که بهشون میزاری از شخصیت خودته نه کمالات اونا.
شعر در مورد شخصیت زن
ظاهرِ زیبا فقط چند سال دوام می آورد ؛اما شخصیتِ زیبا یک عمر …
شعر در مورد شخصیت بخشی
شخصیت منو با برخوردم اشتباه نگیر، شخصیت من چیزیه که من هستم،اما برخورد من بستگی داره به اینکه ” تو ” کی باشی …
شعر در مورد شخصیت حضرت فاطمه
قدرت بلند و پست بسی توده زمین
شخصیت عظیم و تنگ بسی فسحت زمن
گو ملک رو چو هست بجا تیغ ملک گیر
گو بلخ شو خراب چو زنده است روی تن
شعر کوتاه در مورد شخصیت
فرزندم! تو می‌توانی هرگونه “بودن” را که بخواهی باشی، انتخاب کنی.
اما آزادی انتخاب تو در چارچوب حدود انسان بودن محصور است.
با هر انتخابی باید انسان بودن نیز همراه باشد و گرنه دیگر از آزادی و انتخاب سخن گفتن بی‌معنی است،
که این کلمات ویژه خداست و انسان، و دیگر هیچکس، هیچ‌چیز
شعری در مورد شخصیت
انسان یعنی چه؟ انسان موجودی است که آگاهی دارد (به خود و جهان)، و می‌آفریند (خود را و جهان را)،
و تعصب می‌ورزد، و می‌پرستد، و انتظار می‌کشد، و همیشه جویای مطلق است،
جویای مطلق. این خیلی معنی دارد.
رفاه، خوشبختی، موفقیت‌های روزمره زندگی و خیلی چیزهای دیگر به آن صدمه می‌زند.
اگر این صفات را جزء ذات آدمی بدانیم، چه وحشتناک است که می‌بینیم در این زندگی مصرفی
و این تمدن رقابت و حرص و برخورداری، همه دارد پایمال میشود.
انسان در زیر بار سنگین موفقیت‌هایش دارد مسخ میشود.
علم امروز انسان را دارد به یک حیوان قدرتمند بدل میکند.
تو، هر چه می‌خواهی باشی، باش، اما… آدم باش…”
شعر در مورد شخصیت
مگر نمی‌دانی بزرگ‌ترین دشمن آدمی فهم اوست؟
پس، تا می‌توانی خر باش،
تا خوش باشی!!…”
شعر درباره شخصیت
آدم‌هایی که هیچ‌وقت احتیاج به تنهایی ندارند،
آدم‌های کم‌مایه‌ای هستند
شعر نو در مورد شخصیت
هر انسان، کتابی است،
چشم به راه خواننده‌اش
شعر کوتاه در مورد انسانیت
این موجود انسانی چه شگفت مخلوقی است!
گاهی در پستی چنان می شود که هیچ جانور کثیفی به او نمی‌رسد،
و گاه در عظمت تا آنجا اوج میگیرد که در خیال نیز نمی‌گنجد
شعر حافظ در مورد شخصیت
هر موجودی در طبیعت “آن‌چنان است که باید باشد”، و تنها انسان است که،
هرگز آن‌چنان که باید باشد، نیست.
آدمی هرچه روح میگیرد، و هرچه از آن که “هست” فاصله می‌یابد،
از آنکه “باید باشد” نیز دورتر میشود، و این است که هرکه متعالی‌تر است،
از وحشت ابتذال هراسناک‌تر است،
و از بودن خویش ناخوشنودتر، و این است فرق میان انسان و حیوان
شعر درباره ی شخصیت بخشی
انسان، برخلاف معنی اصطلاحی آن در علم، که بر هر بی‌شاخ و دمی که پیشانی و کف دست‌اش مو نداشته باشد
و راست راست راه برود اطلاق می‌گردد، به بشری گفته میشود
که “آگاهی” در او “اراده‌ای” پدید آورده است، که به وی “آزادی” می‌بخشد،
و آزادی یعنی امکان سرپیچی از جبر حاکم و گریز از زنجیر علیت،
که جهان را و جان را می‌آفریند، و به حرکت در می‌آورد،
و به نظم می‌کشد، و اراده میکند
شعر شخصیت
با همه چیز درآمیز، و با هیچ چیز آمیخته مشو!
که در انزوا پاک ماندن، نه دشوار است، و نه با ارزش
شعری زیبا در مورد انسانیت
در این بحث، سخن از ارزش انسانی است، یعنی آنچه که در انسان ملاک ارزش و تعیین ارزش چیست؟
در یک کلمه: “اراده”! فقط و فقط. تفکر هم نیست، خلاقیت هم نیست، چه، این دو، بی “اراده”، کار یک ماشین حساب پیچیده است،
کار یک کارخانه است
شعر شخصیت بخشی
مقصود از انسان، نه آن نوع حیوان ناطقی است که علوم طبیعی و بیولوژی از آن سخن می‌گویند،
بلکه مقصود آن خودآگاهی، آگاهی، و اراده‌ی آزادی است که:
تصمیم میگیرد، انتخاب میکند. انسان همواره در انتخاب کردن است
شعر شخصیتی
خوشبینی انسان در تاریخ زاییده
جهلش نسبت به خویش است
شعر درباره شخصیت
برای انسان
چه دردی کشنده‌تر از «بی خبری» است
شعر در مورد شخصیت
تو نیکی می کــن و در دجلــه انـداز
کــه ایــزد در بیــابــانت دهــد بـاز
شعر در مورد شخصیت انسان
خیــر کـــن بــا خـلق، بهـر ایزدت
یــا بـــرایِ راحــتجــان خـودت
تــا هـمــاره دوســت بینی در نظــر
در دلت نـایــد ز کین نـاخوش صور
شعر در مورد شخصیت زن
اهمیت وفاداری به عهد و پیمان
چون درخت است آدمی و بیخ، عهد
بیـخ را تیــمــار می بایـــد بـه جهد
عهـدفاسد، بیخِ پوســــــــیده بود
شعر های شخصیت بخشی
هیچکس فکر نکرد که در آبادی ویران شده دیگر نان نیست
و همه مردم شهر بانگ برداشته اند که چرا سیمان نیست!
و کسی فکر نکرد که چرا «ایمان» نیست!!
و زمانی شده است که به غیر از «انسان» هیچ چیز ارزان نیست
شعر درمورد شخصیت بخشی
از همان روزی که دستِ حضرت قابیل
گشت آلوده به خون حضرتِ هابیل
از همان روزی که فرزندان آدم
زهر تلخ دشمنی در خونشان جوشید
آدمیت مُرد
گر چه آدم زنده بود …
شعر تخریب شخصیت
از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند
از همان روزی که با شلاق و خون دیوار چین را ساختند
آدمیت مرده بود
شعر درباره ی شخصیت بخشی
قرن ما
روزگار مرگ انسانیت است
سینه ی دنیا ز خوبی ها تهی است
شعر شخصیتی ما تقدر توثقها
در ازل پرتو حُسنت ز تجلّی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
جلوه‌ای کرد رُخت، دید مَلَک عشق نداشت
عینِ آتش شد از این غیرت و بر آدم زد
شعر عن شخصیتی
غلام همّت آنم که زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلّق پذیرد آزاد است
شعر عن شخصیتی قصیر
تن آدمی شریفست به جان آدمیّت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیّت
شعر على شخصیتی
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیّت
شعر مدح شخصیتی
خور و خواب و خشم و شهوت، شَغَبست و جهل و ظلمت
حَیَوان خبر ندارد ز جهان آدمیّت
شعر عن شخصیتی عراقی
به حقیقت آدمی باش و گرنه مرغ باشد
که همین سخن بگوید به زبان آدمیّت
شعر عراقی شخصیتی
مگر آدمی نبودی که اسیرِ دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مکان آدمیّت
شعر شعبی شخصیتی
اگر این درنده خوئی زطبیعتت بمیرد
همه عمر زنده باشی به روان آدمیّت
شعر عن شخصیتی انا
رسد آدمی به جائی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حدّست مکان آدمیّت
طیَران مرغ دیدی، تو ز پایبند شهوت
بدر آی تا ببینی طیران آدمیّت
نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم
هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیّت
شعر درباره شخصیت انسان
ز خاک آفریـــــــدت خداوند پاک
پس ای بنده افتادگی کن چو خاک
تواضع سر رفعـــــــــت افرازدت
تکـــــــــــــــبر به خاک اندر اندازدت
به عزت هر آنکو فروتر نشست
به خواری نیــــــفتد ز بالا به پســت
شعری در مورد شخصیت
یکی قطره
باران ز ابری چکید ……………. خجل شد چو پهنای دریا بدیدکه جایی که دریاست من
کیستم ……………. گر او هست، حقا که من نیستمچو خود را به چشم حقارت بدید
……………. صدف در کنارش به جان پروریدسپهرش به جایی رسانید کار …………….. که شد
نامور ((لوءلوء شاهوار))بلندی از آن یافت، کو پست شد ……………. در نیستی کوفت،
تا هست شد
شعر در مورد شخصیت بخشی
من از ابر
خوشم نمی آید،از باران خوشم می آید.از جستن شتابان فوّاره خوشم نمی آید،از
آن هنگام که قامتش را برای بازگشتن خم می کند،خوشم می آید.
شعر در مورد شخصیت حضرت فاطمه
انسان همچون رودخانه است؛هرچه عمیق تر باشد آرام تر و متواضع تر است
شعری در مورد شخصیت انسان
وقتی به سیب دانش گاز می زنی ،یادت باشد که حتما هسته ی تواضع را نیز همراهش بخوری !
شعر کوتاه در مورد شخصیت
پدر و مادر،زندگیشان را با تواضع به فرزند می بخشند
شعر در مورد شخصیت
دریاها نماد تواضع هستند؛در نهاد خود کوههایی فراتر از خشکی دارند،اما هیچ گاه آن را به رخ ما نمی کشند
شعر در مورد شخصیت انسان
کله گوشه بر آسمان برین
هنوز از تواضع سرش بر زمین
گدا گر تواضع کند خوی اوست
ز گردن فرازان تواضع نکوست
شعری در مورد شخصیت انسان
سگ پی لقمه چو دم جنباند
عاقل آن را نه تواضع خواند
بهتر از سبلت آن کس دم سگ
که بر او بهر طمع جنبد رگ
هر تواضع که پی منفعت است
از خسان آن نه تواضع صفت است
طمع از خلق گدایی باشد
گر همه حاتم طایی باشد
شعر درباره شخصیت انسان
یکی باب عدل است و تدبیر و رای
نگهبانی خلق و ترس خدای
دوم باب احسان نهادم اساس
که منعم کند فضل حق را سپاس
سوم باب عشق است و مستی و شور
نه عشقی که بندند بر خود بزور
چهارم تواضع، رضا پنجمین
ششم ذکر مرد قناعت گزین
به هفتم در از عالم تربیت
به هشتم در از شکر بر عافیت
نهم باب توبه است و راه صواب
دهم در مناجات و ختم کتاب
شعر در مورد شخصیت
فروتن بود هوشمند گزین
نهد شاخ پر میوه سر بر زمین
بنازند فردا تواضع کنان
نگون از خجالت سر گرد نان
اگر می بترسی ز روز شمار
ازان کز تو ترسد خطا در گذار
مکن خیره بر زیر دستان ستم
که دستی است بالای دست تو هم
شعر در مورد شخصیت زن
چراغ گوهر قاضی محمد
نسیج وحده عالم بوالمظفر
بزرگی کز بزرگی بر سپهرست
ولیکن از تواضع باتو اندر
گشاده بر همه خواهندگان دست
چنان چون بر همه آزادگان در
نکو نامی گرفته لیکن از فضل
بزرگی یافته لیکن ز گوهر
بدولت گشته با میران موافق
وزین پس همچنین تا روز محشر
رئیس ابن رئیس از گاه آدم
بفرمان گشته با شاهان برابر
همان رسم تواضع بر گرفته ست
تو مردم دیده ای زین نیکخوتر؟
نداند کبر کرد و زان نداند
که با نیکو خوی او نیست در خور
شعر در مورد شخصیت بخشی
به جائی که بدخواه خونی بود
تواضع نمودن زبونی بود
شعر در مورد شخصیت حضرت فاطمه
پیران به تضرع شفیعی
خردان به تواضع مطیعی
شعر کوتاه در مورد شخصیت
بر زمین روی تواضع مالید
پیش مهمان به تضرع نالید
شعری در مورد شخصیت
گهی خم کرده قامت چون مه نو
فکنده بر بساط از چهره پرتو
گهی سر بر زمین در عذر تقصیر
چو شاخ تازه گل از باد شبگیر
گهی طرح تواضع در فکنده
نشسته چون بنفشه سر فکنده
شعر در مورد شخصیت
عاشق که تواضع ننماید چه کند
شبها که به کوی تو نیاید چه کند
گر بوسه دهد زلف ترا رنجه مشو
دیوانه که زنجیر نخاید چه کند
شعر درباره شخصیت
کرد گذر بر صف افلاکیان
شد ز تواضع شرف خاکیان
شعر نو در مورد شخصیت
بنفشه کوژ پیش سر گویی
تواضع می کند پیر و جوان را
مگر بوسی نمی خواهد ز سوسن
که غنچه تنگ می گیرد دهان را
شعر حافظ در مورد شخصیت
سنگ ار یکی زنند، دعاشان دوباره گوی
کبر ار یکی کنند، تواضع دوچند کن
این آستانه ملک کسی، ز آن دیگر است
خسرو برو تو، هیچ کسی را پسند کن
شعر درباره ی شخصیت بخشی
هر که بالاترست منزل او
به تواضع رغوب تر دل او
شعر در مورد شخصیت انسان
پر به خواب و خورش هوس نکند
بی تواضع نظر به کس نکند
شعری در مورد شخصیت انسان
صاحب تسلیم را هر کس تواضع می کند
گر کنی یک سجده پیدا میشود محرابها
شعر درباره شخصیت انسان
بافسون مدارا از کج اندیشان مشو ایمن
تواضع در کمین تیر میدارد کمانها را
شعر در مورد شخصیت
سرکشی وقف تواضع کن که بر گردون هلال
میکند گاهی سپر گاهی کمان شمشیر را
شعر در مورد شخصیت زن
ابروی یار بار تواضع نمیکشد
خم در بنای تیغ غرور خمیده است
شعر در مورد شخصیت بخشی
از سر افتاده پابرجاست بنیادم چو شمع
نخل تسلیم مرا غیر از تواضع ریشه نیست
شعر در مورد شخصیت حضرت فاطمه
سهل باشد گر کنند افتادگان افتادگی
مهربانی و تواضع از بزرگان خوش نماست
شعر در مورد شخصیت
